Mengapa pereka memilih perabot konkrit?

Konkrit dengan pelbagai bentuk telah digunakan dalam reka bentuk seni bina sejak zaman Rom Purba.Pada asalnya bentuk konkrit awal ini agak berbeza dengan simen Portland yang kita gunakan hari ini dan terdiri daripada gabungan abu gunung berapi dan batu kapur.Selama bertahun-tahun konkrit telah digunakan dalam semua cara aplikasi termasuk bangunan, jambatan, jalan raya dan empangan, namun ia tidak sehingga Thomas Edison mencipta Simen Portland pada permulaan 20^thabad bahawa idea bahawa simen boleh digunakan untuk membuat perabot mula-mula muncul.

Ramai pereka berminat untuk mereka bentuk produk daripada bahan konkrit.Dan perabot konkrit, ia mempunyai kemungkinan yang tidak terhingga.Bukan sahaja kerana perabot konkrit adalah sejarah yang panjang dan klasik, tetapi juga kerana kepelbagaiannya.Perabot konkrit sangat praktikal, malah dalam persembahan konsep estetik, ia juga boleh bermain secara melampau.Lengkung, bentuk dan warna yang berbeza digunakan pada perabot konkrit untuk membawa keseronokan visual kepada orang ramai.

Konkrit itu sendiri adalah jumlah yang sangat khusus bahan, pereka memilih perabot konkrit, adalah ingin mengambil rasa semula jadi kepunyaan dan perasaan mentah kasar, bahan mudah untuk tanpa warna emosi, supaya mewujudkan kesepian diri yang tidak disengajakan, perasaan estetik ringan dan sejuk, penuh keperibadian, sukar dikawal, sentiasa menunjukkan tekstur yang maju.Dan di bawah reka bentuk yang sesuai, boleh menunjukkan penampilan yang berbeza dan ciri-ciri lagi, di tangan tiada kekurangan pereka kreatif, memperoleh lebih banyak kemungkinan, dari kandil konkrit ke perabot konkrit luaran, menjadi keindahan kehidupan yang unik, menjadikan keindahan maju konkrit tenang.Jangan ikut peraturan, bukan publisiti terang, kecantikan sederhana sudah cukup untuk dipadankan dengan dua perkataan yang halus.

Apabila corak dan bahan kaya pada tahap tertentu, hati ingin kembali kepada kesederhanaan, tetapi dalam erti kata reka bentuk kesederhanaan tidak berputus asa puisi, mematuhi bersih tetapi tidak tandus, menggunakan wajah yang paling nyata bahan, sehingga asal kembali kepada kesederhanaan, untuk mewujudkan rasa tinggi estetika berkurangan.